راهنوردی (hiking ) در طبیعت ،مردم را به هم نزدیکتر می کند، آمادگی جسمانی را ارتقا می دهد و همه را به لذت بردن از طبیعت تشویق می کند. رانوردی یا hiking شامل راه رفتن در مسیرهای ناهوار و غیر مسطح در طبیعت می باشد به این ترتیب که از پیاده روی سخت تر و از کوهنوردی آسانتر است .
به طور کلی برای راهنوردی باید آمادگی جسمانی داشته باشید و تا حد امکان باید برای خطراتی که ممکن است با آن مواجه شوید آگاه و آماده باشند. در این مقاله ، قصد داریم اطلاعات لازم برای بالا رفتن سطح ایمنی در طول مسیرهای راهنوردی را با شما به اشتراک بگذاریم با ما همراه باشید .
خطرات احتمالی مسیر راهنوردی
- گم شدن
- احتمال بروز مشکلات سلامتی مانند سکته مغزی، حملات قلبی و بیماری ها.
- خستگی، هیپوترمی، کم آبی بدن و گرمازدگی.
- صدمات ناشی از لغزش و سقوط در مسیر.
- صدمات ناشی از حیوانات، مارها و حشرات در مسیر.
- راهنوردانی که توسط حوادث غیر مترقبه طبیعی مانند سیل، آتش سوزی و صاعقه به دام افتاده یا مجروح می شوند.
- جراحات ناشی از حملات افراد شرور و سرقت.
آمادگی و برنامه ریزی
قبل از اینکه راهنورد وارد طبیعت شود باید اقدامات مربوط به ایمنی را در نظر بگیرد ! با پیش برنامه ریزی و تحقیقات موثر می توان از بسیاری از خطرات جلوگیری کرد!
- راهنوردان باید به خوبی از نوع مسیر پیاده روی مطلع شوند و با توجه به آمادگی فیزیکی و آگاهی از محدودیت های خود قدم در مسیر بگذارند، پس قبل از برنامه ریزی ، در مورد مسیر تحقیق کنید .
- تحقیق و بررسی شما باید شامل کسب اطلاعات در مورد منطقه ای که قصد دارید در آن راهنوردی کنید ، وجود حیوانات درنده ، گیاهان سمی، مناطق/فصل‌های شکار محلی، باشد .
- قوانین و موارد مجاز و غیر مجاز در مسیر را بدانید! آیا به مجوز ورود نیاز دارید؟ آیا زمان خاصی برای باز و بسته شدن مسیر وجود دارد؟
- اگر مسیر بسته است اصرار به ادامه راهنوردی نداشته باشید
- خود را با تجهیزات مسیریابی مانند نقشه ها، قطب نما ، کتاب های راهنما یا فایل GPS مجهز کنید.
- وب سایت ها و انجمن های آنلاین را بررسی کنید و با دیگرانی که آنجا بوده اند و مسیر را راهنوردی کرده اند ارتباط برقرار کنید.
- فقط به فناوری GPS تکیه نکنید، اینترنت و باطری قابل اعتماد نیستند !
- اگر مطمئن نیستید که چگونه نقشه را بخوانید، از قبل کمی وقت بگذارید تا یاد بگیرید. برای دیگر اعضای گروه کپی تهیه کنید.
- مسیر پیاده روی را با توجه به توانایی، تناسب اندام و تجربه گروه انتخاب کنید.
برای کسب اطلاعات مسیر سوالاتی مانند موارد زیر را بپرسید :
- طول مسیر چقدر است؟
- مسیر چقدر چالش برانگیز است؟
- تجربه راهنوردی افرادی که از قبل مسیر را پیموده اند چیست؟ با چه سرعتی مسیر را پیموده اند ؟ (متوسط 23 کیلومتر در روز)؟
- برای یک راهنورد متوسط چقدر زمان می برد؟
- آیا آب در مسیر موجود است؟
- توجه داشته باشید که خدمات تلفن همراه در بسیاری از مناطق از جمله کوهستان محدود است.
- فناوری‌هایی مانند برنامه‌ها و ابزارهای درخواست کمک (wearable panic buttons ) را که ممکن است حتی زمانی که سیگنال تلفن همراه در دسترس نیست کار کنند، همراه داشته باشید .
- قبل از بیرون رفتن، فهرستی از وسایل تهیه کنید تا مطمئن شوید همه چیزهایی را که ممکن است نیاز داشته باشید، در اختیار دارید.
- به افراد خانواده یا یک دوست دقیقاً اطلاع دهید چه برنامه‌ای دارید، راهنوردی شما در چه ساعتی شروع و در چه ساعتی انتظار دارید به پایان برسد . یک نقشه که مسیر خود را در آن علامت زده اید به آن شخص بدهید!
- اگر به سمت مسیر رانندگی می‌کنید، پیام با نام، تعداد گروه، مسیر، زمان مورد انتظار بازگشت و شماره تماس در ماشینتان بگذارید.
- از مسیر منحرف نشوید و مطمئن شوید که شماره های اضطراری ، حداقل در تلفن های 2 نفر از اعضای گروه ذخیره شده است .
- در مسیرهای مشخص شده باقی بمانید تا احتمال گم شدن را کاهش دهید.
- از راهنوردی در شب خودداری کنید مگر اینکه در یک گروه بزرگ و حرفه ای باشید. منطقه ای که در آن پیاده روی می کنید ممکن است محل زندگی انواع حیوانات وحشی باشد که در شب بیرون می آیند.
- زمانهایی را برای راهنوردی انتخاب کنید که احتمال حظور افراد دیگر در مسیر وجود داشته باشد ، مثل صبح زود یا اواخر بعد از ظهر.
- برای جلوگیری از گیر افتادن در تاریکی، صرف نظر از اینکه چقدر راهنوردی می کنید، باید به زمان از پیش تعیین شده خود پایبند باشید تا مطمئن شوید که راهنوردی را قبل از غروب خورشید به پایان می رسانید.
- برای راهنوردی با یک گروه حرفه ای همراه باشید ، هرگز به تنهایی راهنوردی نکنید.
قدرت بستگی به تعداد افراد گروه دارد
- تعداد 4 نفر برای یک گروه ایده آل است . قدرت یک گروه در رویارویی با خطرات احتمالی بیشتر از یک نفر است ، اگر یکی از افراد گروه آسیب ببیند ،تقسیم بار بین سه نفر راحت تر انجام می شود همچنین دربرابر خطرات ناشی از سارقان یا حیوانات وحشی چهار نفر خیلی بهتر از تنها بودن است .
- مسیرهایی را که با آنها آشنا نیستید به تنهایی یا حتی در یک گروه امتحان نکنید.
- فردی را به عنوان رهبر گروه انتخاب کنید.
- در مورد سطح آمادگی جسمانی و شرایط پزشکی اعضای گروه تحقیق کنید و آگاه باشید .
- کندترین فرد گروه سرعت راهنوردی را تعیین می کند (هرگز کسی را پشت سر نگذارید ). این مسئولیت گروه است که از کندترین کوهنوردان پشتیبانی کرده و از رسیدن آنها به مکان امن اطمینان حاصل کند.
- به یاد داشته باشید که پایین آمدن از بالا رفتن دشوارتر است. در شرایط بد آب و هوایی در نزدیکترین پناهگاه در کنار اعضای دیگر گروه بمانید .
به وضعیت آب و هوا توجه داشته باشید
- در حین برنامه ریزی برای راهنوردی ، به پیش بینی ها و شرایط آب و هوا دقت کنید.
- تغییر الگوهای آب و هوا به سرعت ، یک راهنوردی راحت را به یک راهنوردی بسیار چالش برانگیز بدل می کند !
- به خاطر داشته باشید که با ارتفاع زیاد در کوهستان، آب و هوا می تواند خیلی سریع تغییر کند.
- گیر افتادن در کوهستان در طول یک طوفان شدید ممکن است خطرناک باشد، اما استفاده از پیش بینی های آب و هوا و بسته بندی تجهیزات لازم می تواند به جلوگیری از این امر کمک کند یا حداقل شما را برای رویارویی با شرایط مجهز کند .
- اگر شرایط آب و هوایی مساعد نیست، راهنوردی را به تاخیر بیندازید. و هرگز اصرار به تکمیل مسیر نداشته باشید .
- توجه داشته باشید که اگر هوا ابری شود، باد افزایش یابد یا رعد و برق بزند، به احتمال زیاد یک طوفان در حال نزدیک شدن است.
تجهیزات راهنوردی یا کوهنودری، پوشاک و تجهیزات ایمنی
- همیشه برای آب و هوای سخت آماده باشید، یعنی حتی در روزهای آفتابی لباس مناسب ضد آب و بادگیر بپوشید.
- از کلاه و ضد آفتاب و عینک آفتابی مناسب استفاده کنید.
- در هوای زمستانی از کلاه گرم و دستکش استفاده کنید.
- از پوشاک با پارچه های مصنوعی ضد رطوبت که پوست شما را خشک نگه می دارد و به تنظیم دمای بدن شما در هوای سرد و گرم کمک می کند استفاده کنید . از پوشیدن لباسهایی که رطوبت را در خود نگه می دارد اجتناب کنید.
- هنگام راهنوردی در هوای خنک، چند لایه لباس بپوشید . اگر خیلی گرم شد همیشه می توانید لباسها را کم کنید .
- آخرین لایه لباس شما باید ضد آب باشد . این کار از سرد شدن شما در صورت شروع بارندگی جلوگیری می کند.
- با خرید کفش مناسب و عصای راهنوردی می توانید پیاده روی ایمنی را تجربه کنید .
- کفش یا چکمه راهنوردی باید در عین استحکام ، ضد آب و راحت باشد .
- از پوشیدن کفش های کاملا نو خودداری کنید . پوشیدن کفش های نو در هنگام راهنوردی می تواند باعث پادرد و تاول در پایان روز شود.
- جوراب هایی که قابلیت تنفس دارند را انتخاب کنید و حتما یک جفت اضافه هم همراه داشته باشید .
- یک ساعت یا دستگاه برای اندازه گیری زمان.
- یک کوله پشتی بادوام برای حمل همه چیز و آزاد بودن دستها
- اطمینان حاصل کنید که کلیه وسایل ضروری را با خود برداشته اید اما زیاد وسایل خود را سنگین نکنید .
- داروهای ضروری برای شرایط خاصل را حتما بردارید
- تلفن همراه با شماره تلفن های ضروری
- یک پاوربانک/پک باتری را در نظر بگیرید.
- چراغ قوه/چراغ فانوس، چاقو
- جعبه کمک های اولیه (در صورت حساسیت به نیش زنبور عسل اپی پن) و دافع حشرات.
- غذا: میان وعده های مغذی با انرژی بالا مانند موز، آجیل و میوه های خشک. کشمش، پنیر و شکلات سبک، مغذی و انرژی زا هستند.
- آب آشامیدنی کافی برای هر نفر 2 لیتر . اگرچه آب رودخانه های کوهستانی تمیز و با طراوت به نظر می رسد، می تواند شما را بیمار کند.
- سیستم تصفیه آب یا قرص های تصفیه.
- سوت برای ترساندن حیوانات یا استفاده از آن به عنوان یک وسیله برای علامت دادن به هنگام خطر.
- کیت لازم برای روشن کردن آتش : کبریت در یک ظرف ضد آب و توپ های پنبه ای آغشته به مواد سوختی غیر فرار.
- کیسه زباله برای حمل زباله یا استفاده به عنوان سرپناه.
- جلیقه ایمنی یا لباس با رنگ روشن.
- کیسه های Ziploc به دلیل شفافیت به شما کمک می کنند تا آنچه را که نیاز دارید، بدون نیاز به بیرون کشیدن همه چیز پیدا کنید. لباس های روز خود را در یک کیسه Ziploc بچینید و لباس پوشیدن را راحت کنید.
- همچنین قابلیت بسته بندی خلاء درکیسه‌های Ziploc به شما کمک می‌کنند تا قبل از مهر و موم کردن هر کیسه، آن را فشرده کرده و فضای بیشتری برای حمل وسایل مورد نیاز داشته باشید .
آمادگی جسمانی و شرایط پزشکی کوهنوردان
- هرگز کوه یا مسیر را دست کم نگیرند.
- سلامتی خود و اعضای گروه را زیر نظر داشته باشید.
- توجه داشته باشید :وقتی صحبت از راهنوردی در مسافت های طولانی به میان می آید، اعضای مختلف یک گروه توانایی های فیزیکی متفاوتی خواهند داشت.
- مسافت ، شرایط محیطی ، ارتفاع و آب و هوا از عواملی هستند که باید برای گروه قابل تحمل باشد.
- اگر در طول مسیر مشکلی داشتید ، صدمه دیدید یا احساس گرفتگی و درد داشتید حتما اعضای گروه را مطلع کنید و زمانی را برای دریافت کمکهای پزشکی و استراحت در نظر بگیرید ، بیش از حد به خود فشار نیاورید و اگر توان ادامه مسیر را ندارید متوقف شوید زیرا شما نمی خواهید باری به گردن همنوردان خود باشید.
- با سرعتی راحت راه بروید تا در صورت نیاز استراحت کنید.
به یاد داشته باشید که راهنوردان جوان و بی‌تجربه مشکلات بیشتری با خستگی یا کم‌آبی بدن خواهند داشت، بنابراین یک گروه راهنوردی ممکن است مجبور شود یک سفر را به‌جای تلاش برای اتمام آن، به طور کامل متوقف کند.
ایمنی هنگام پیاده روی
- وقتی برای راهنوردی برنامه ریزی کرده اید – به برنامه پایبند باشید!
- نقشه را همراه با مناطق مجاز دنبال کنید و به هشدارهای روی نقشه توجه کنید.
- مسیرهای مستقیم و ایمن را (علامت گذاری شده ) ادامه دهید. همان مسیری را که به خوبی می شناسید دنبال کنید.
- خارج از مسیر پیاده روی نکنید
- به علائم هشدار دهنده خطر توجه کنید و یک مسیر کوتاه اما خطرناک را انتخاب نکنید .
- مسیرها معمولاً ناهموار، صخره‌ای هستند و می‌توانند خطرناک باشند، بنابراین مطمئن شوید که به نحوه فرود پاهای خود توجه دارید، زیرا نمی‌خواهید مچ پایتان پیچ بخورد !
- به خوبی هیدراته بمانید.
- برای گرفتن عکس سلفی «بی‌نقص» به روی طاقچه‌ها و پرتگاهها ریسک نکنید.
- برای صرفه جویی در مصرف باتری، تلفن های همراه را خاموش کنید یا به «حالت هواپیما» بروید.
- از تلفن همراه خود به عنوان منبع نور استفاده نکنید که باعث خالی شدن باتری آن می شود. به جای آن از چراغ قوه ای استفاده کنید.
هنگام گم شدن یا گیر افتادن در مسیر
- در صورت گم شدن آرامش خود را حفظ کنید ، اگر قبل از اقدام به راهنوردی به کسی گفته باشید که کجا می‌روید در صورت تاخیر در بازگشت ، یک تیم نجات به دنبال شما می‌آیند.
- در جایی که هستید بمانید یا با فاصله کوتاهی به فضای باز بروید که در آن راحت‌تر دیده شوید.
- اگر سرویس تلفن همراه ندارید، به مکان نزدیکی بروید که برای جستجوگران روی زمین یا هوا قابل مشاهده است. اگر چیزی با رنگ روشن (با توجه به رنگ محیط ) دارید، آن را بپوشید یا در مکانی مشخص قرار دهید.
- هرگز از مسیرها و شیب‌های ناشناخته پایین نروید. آبشارها، سنگ های سست و صخره های پنهان می توانند کشنده باشند.
- اعضای گروه را کنار هم نگه دارید.
- اگر نور و آب و هوا اجازه دهد، مسیرتان را تا رسیدن به یک مکان شناخته‌شده، ادامه دهید . در غیر این صورت، متوقف شده و تا زمان رسیدن گروه نجات در مکانی امن و قابل مشاهده بمانید.
- از آیتم های درخشنده برای نشان دادن موقعیت خود استفاده کنید یا اینکه برای جلب توجه سوت بزنید.
- در روزعلامت SOS را با استفاده از سنگ ها، چوب ها، و پوشش گیاهی یا حفاری زمین یا برف مشخص کنید یا با یک آتش کوچک دود ایجاد کنید.
- در شب برای علامت دادن از آتش قابل کنترل، مشعل، نور تلفن و غیره استفاده کنید .
- اگر به دلیل آسیب دیدگی یا سقوط قادر به ادامه مسیر نیستید، یا اگر شرایط آب و هوایی خیلی وخیم شد – به دنبال سرپناه باشید، لباس گرم بپوشید و وقتی سرد است در کیسه خواب خود بمانید.
در صورت مجروح شدن یکی از اعضای گروه چه کاری باید انجام دهیم ؟
- در صورت آسیب، سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و برای ارزیابی وضعیت وقت بگذارید.
- بلافاصله عجله نکنید و تصادف را گزارش ندهید .
- پانزده دقیقه یا بیشتر صرف مشاهده واکنش ها و ایجاد آرامش در فرد، زمان مناسبی است که باید در نظر داشته باشید .
- تا جایی که می توانید مطمئن شوید که دقیقا آسیب دیدگی چیست و در صورت امکان به آنها رسیدگی کنید.
- در صورت ایمن بودن شرایط ، به مصدوم نزدیک شوید ! در برخی موارد در اثر سقوط دسترسی به مصدوم امکان پذیر نیست و باید کمک بخواهید .
- کمک های اولیه را اعمال کنید:
- پاسخگویی به تحریکها و سپس ABC که شامل راههای تنفسی ، تنفس ، گردش خون و جلوگیری از خونریزی را در مصدوم بررسی کنید:
- در صورت وجود هرگونه آسیب به ستون فقرات (مخصوصاً گردن) فرد را حرکت ندهید مگر اینکه به دلایل ایمنی انجام این کار ضروری باشد.
- از مصدوم در برابر آسیب بیشتر محافظت کنید.
- اطمینان حاصل کنید که بقیه گروه ایمن هستند.
جستجو برای دریافت کمک
- در صورت امکان تا رسیدن امدادگران در کنار مصدوم بمانید
- اگر کسی نیست که کنار مجروح بماند، قبل از اینکه برای پیدا کردن کمک او را ترک کنید مطمئن شوید که سرپناه و وسایل مورد نیاز در کنار او وجود دارد .
- دو نفر را همراه با نقشه که موقعیت را روی آن علامت زده اید برای کمک بفرستید و بگذارید نفر سوم نزد مصدوم بماند.
- کسانی که به دنبال کمک می روند باید نقاط مشخص طول مسیر را شناسایی کنند تا بتوانند محل دقیق حادثه را توصیف کنند یا گروه نجات را به محل حادثه راهنمایی کنند.
- حوادث باید به نزدیکترین اورژانس، ایستگاه پلیس یا مقام مربوطه مسئول منطقه ای که در آن حادثه رخ داده گزارش شود.
اطلاعاتی که باید به خدمات اضطراری ارائه شود
هنگام تماس برای کمک های پزشکی اورژانسی باید این اطلاعات را ارائه دهید
- شماره تلفن همراه شما
- اعلان موقعیت مکانی فعلی خود
- نام کامل و سن مصدوم
- محل وقوع حادثه.
- ماهیت و شدت صدمات.
- جزئیات بقیه گروه.
پشت تلفن بمانید ، رهبر نجات کوهستان برای جزئیات بیشتر با شما تماس خواهد گرفت. در صورت لزوم، شخص دیگری را برای کمک بفرستید. برای پاسخگویی به رهبر نجات در دسترس باشید تا بتوانید جزئیات کامل حادثه را ارائه دهید.
به اشتراک گذاری اطلاعات مسیر پیاده روی
- همیشه اطلاعات مسیر را با مهربانی و مسولانه به سایر راهنوردان به اشتراک بگذارید.
- در زمان استراحت، از مسیر خارج شوید تا دیگران بتوانند عبور کنند.
- بگذارید حیات وحش به حال خود باشد و به دنبال تقابل نباشید. به هیچ یک از حیوانات یا پرندگان غذا ندهید، دست نزنید یا به آنها آسیب نرسانید.
- فریاد زدن گاه به گاه به حیات وحش هشدار می دهد که در آن منطقه هستید. این امر به ویژه در نزدیکی نهرهای و در یک جنگل انبوه مهم است. فریادها مؤثرتر از زنگ، سوت یا بوق هستند.
احترام به محیط زیست
- طبیعت را در شرایطی که می یابید رها کنید و اجازه دهید دیگران نیز از آن لذت ببرند!
- برای جلوگیری از فرسایش خاک، در مسیر مشخص شده راه بروید .
- فقط خاطرات و عکس بگیرید، فقط رد پا بگذارید و به میراث طبیعی آسیب نرسانید
- همه زباله ها را با خود به خانه ببرید. رودخانه ها و نهرها را با صابون، شامپو یا هر ماده شیمیایی آلوده نکنید.
- یک بیل کوچک بردارید و فضولات را دفن کنید. برای اجابت مزاج گودالی حفر کنید که 1520 سانتی متر عمق و 50 متر از مسیرها و منابع آب فاصله داشته باشند. از آنجاییکه آتش روشن کردن در بسیاری مکانها ممنوع می باشد ، دفع زباله بهترین روش برای جلوگیری از آلودگی است .
- هرگز ته سیگارها را دور نیندازید – آنها باعث آتش سوزی می شوند و ناخوشایند هستند.
گره کوهنوردی و طبیعت گردی کوه گرد با داشتن سالها تجربه در زمینه برگذاری تورهای کوهنوردی و طبیعت گردی در داخل و خارج کشور و همکاری با لیدرهای با تجربه و کارشناسان حرفه ای در زمینه ابزارهای کوهنوردی و طبیعت گردی آماده پاسخ گویی به شما عزیران است.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.